
Met trots mag Gaykrant een nieuwe schrijfster toevoegen aan ons team: jouw eigen lesbische Oma. Door de wol geverfd, al jaren actief, met haar eigen tempo.
Deel 2: “Ze werd Alvri genoemd: Altijd Vriendelijk.”
Met trots mag Gaykrant een nieuwe schrijfster toevoegen aan ons team: jouw eigen lesbische Oma. Door de wol geverfd, al jaren actief, met haar eigen tempo. In Gaykrant vertelt ze over wat ze allemaal aan avonturen in de gemeenschap (en daarbuiten) als jongere lesbische vrouw heeft meegemaakt. Maar ook biedt ze zich aan als onze eigen raadgeefster: “Wat zouden jullie aan je lesbische oma willen vragen? Waar wil je over horen? Wat zou je willen weten?” Reageer gerust via:
In 1964 was ik tien jaar oud. Ik zat op school, ik zat op de jeugdcantorij, een kerkelijk zangkoor, ik deed wekelijks mee met een radioprogramma en zat bij de kabouters. En ik was anders dan andere meisjes, ik vond meisjes helemaal niet leuk, ik vond ze gemeen en achterbaks en ik ging liever met jongens om. Die waren niet achterbaks en ze durfden meer dan de tuttige meisjes uit mijn klas. Ik vond de padvinderij leuk omdat we avontuurlijke dingen deden, boswandelingen maakten en spoorzoeken deden. Op een dag kwam er een nieuwe leidster, ze werd Alvri genoemd wat stond voor Altijd Vriendelijk. Ze was lief en ik werd verliefd. Ik was nog nooit verliefd geweest, dit in tegenstelling tot de meisjes uit mijn klas en ik was blij dat ik nu ook een naam kon zeggen bij het touwtjespringen: Ik ben er verliefd op Alvrie zong ik uit volle borst.
De touwen vielen stil, ik werd verbaasd aangekeken en de meisjes riepen: dat kan niet, dat is een meisje, je kan niet verliefd zijn op een meisje. Ik mocht niet meer meedoen met de meisjes spelletjes, ik werd gemeden, meisjes noemden me een viezerik en voortaan speelde en zat ik alleen. Een verwarrende eenzame tijd brak aan. Ik begreep niets van mezelf, ik voelde wat ik voelde maar dat kon blijkbaar niet. Ik was eenzaam en rebels. Tot overmaat van ramp werd mijn vader ernstig ziek en voelde het alsof ik mijn ouders niet kon belasten met vragen dus ik sprak er met niemand over.
In 1969 ging met mij alles mis, ik werd van school gestuurd en moest naar een MMS, een meisjesschool. Dat was verschrikkelijk. Ik werd gepest en uitgelachen. Mijn liefde voor meisjes kwam vooral tot uiting als we op vakantie waren en ik andere meisjes zoals ik, al werd niets uitgesproken, ontmoette.
Ik herinner me Jackie. We waren op een camping in Nederland in de Cocksdorp in Texel. Ze had een zusje dat net zo oud was als mijn zus, een nuffig meisje die zelfs te nuffig was voor mijn zus en ik raakte bevriend met Jackie die net zo oud was als ik, we waren allebei tien. Jackie was een klein tenger meisje met heel lang haar. Ze zag in mij een stoere vriendin die dingen durfde die zij niet durfde. Ik was begeesterd van Elvis Presley, zo wilde ik zijn. Ik wilde niet zo zingen als Elvis maar ik wilde meisjes kussen zoals hij dat deed. Hij strekte zijn arm uit, trok een meisje naar zich toe en plantte zijn lippen op de lippen van het meisje. Van tongzoenen had ik nog niet gehoord, dus volgens mijn waarneming was het dichte mond op dichte mond.
Hoe het zo gebeurde weet ik niet maar al snel ontwikkelden Jackie en ik een ritueel. Zij stond in het washokje voor de spiegel haar prachtige lange haar te kammen, ik stond buiten en klopte op de deur, ze zei ja, ik ging naar binnen, deed de deur op slot en strekte mijn arm, trok haar naar me toe en deed mijn mond op die van haar. Zo stonden we, minutenlang, tot we elkaar los lieten. We woonden in dezelfde stad maar we hadden er allebei geen behoefte aan elkaar in onze eigen stad te leren kennen. Van meisjes houden was voor mij iets voor in de zomer.
Ik herinner me Noelle, ik denk dat ik op haar echt verliefd was, ze was zo lief. We liepen hand in hand door de duinen bij Bray Dunes in het Noorden van Frankrijk, we streelden elkaar en gaven elkaar kleine kusjes.
En opeens was ze weg. Ze kwam nog afscheid nemen maar omdat we elkaars taal niet spraken begreep ik pas dat ze weg was toen de volgende morgen hun tent verdwenen was.
Je lesbische Oma vertelt. Wij, mensen van de LGTBIQA+ gemeenschap maken onze eigen familie en ik ben de Oma.
Mijn vraag aan jullie: Wat zouden jullie aan je lesbische oma willen vragen?
Waar wil je over horen? Wat zou je willen weten? Ik hoor het graag.
Reageer gerust via: